භාරත විත්ති – 17 – ‘මරණයේ මාවත’

https://www.facebook.com/groups/804276106323782/permalink/1473173349434051/?hc_location=ufi

 

හිම සළු පැළැඳි ප්‍රදේශය යන අර්ථය ගත් හිමාචල් ප්‍රදේශ් ප්‍රාන්තයේ ලාහෝල් සහ ස්පිටි දිසත්‍රික්ක අතරමැද ,මධ්‍ය මූදූ මට්ටමින් මීටර 3080 ඉහලින් පිහිටි “ක්යෙලාං”(උසුරුවීම නිවැරදි නොවිය හැක) නගරයෙන් ආරම්භ වී කිලෝ මීටර 234 ගෙවා ගොස් ජම්මු කෂ්මීර් ප්‍රාන්තයේ ජම්මු කලාපයේ මූදු මට්ටමින මීටර 1638ක් ඉහලින් පිහිටි “කිෂ්වාර්” වලින් අවසන් වන මරණයේ මාවත නමින් හඳුන්වන මාර්ගය ගැනයි මේ කියන්න හදන්නෙ….
ජාතික අධිවේග 26(NH26) හි කොටසක් වන මේ මාර්ගය පිහිටා තියෙන්නෙ අධික ලෙස සුලං හමන ප්‍රදේශයක සීඝ්‍ර සෘජු බෑවුමකය.කිලෝ මීටර 100 ක් පමණ දුරක් වංගු සහිතව බෑවුමේ දිවෙන මෙහි ආරක්ෂක වැටක් හෝ නොමැති වීම භයානකලකම තීව්‍ර කරවනවා…

 

අධික වංගු සහිත වීම නිසා ඉදිරියෙන් හෝ පසුපසින් එන වාහන නොපෙනීම සහ ගල්,බොරලු වැලි වලින් යුත් ලිස්සන සුලු මාර්ගයක් වීම තවත් භයානක කාරණයක්…මෙම සියලු කාරණා නිසා මෙම මාර්ගය ඉතාම ඉවසිමත් රියැදුරන්ටම පමණක් සුදුසු මාවතක් ලෙස හඳුනාගෙන තිබෙණවා…
ඔක්සිජන් අඩු ප්‍රදේශ වලින් ගහණ වීම සහබඉහත දැක්වූ හේතූන් නිසාම පෘථිවිය මත පිහිටි භයානකම මාර්ග වලින් එකක් ලෙස මෙම මාර්ගයද නම් කර තිබෙණවා…
වර්ෂා සහිත කාලයේදි මඩ සහිත වන මේ මාර්ගයේ ධාවනය කිරීම බලෙන් මරණය වැළඳගැනීමට වන සූදානමක වැනිය…

රාත්‍රී කාලයේ හෝ අධික මීදුම් අවස්ථාවල මෙ මාර්ගය භාතා කිරීම කිසිසේත් කල නොයුතු බව මාරග අධිකාරීන් අවවාද නර සිටිනවා.
ඇතැම් ස්ථාන වල වාහන දෙකකට මාරු වීමට ඉඩකඩ නොමැති බැවින් කිලෝමීටර ගණනාවක් ,පිටු පස නොපෙනෙන අධික වංගු සහිත මාර්ගයක මාරු වීමට ප්‍රමාණවත් තැනක් හමු වන තුරු පිටුපසට ධාවනය කිරීමට ඔබට සිදු වුවහොත්?!……

ඇතැම් ස්ථාන වලදී බෑවුමේ ඉහලින ඇද හැලෙන දිය පහරවල් ද…මාරගය හරහා යන දිය පහරවල් ද…මාර්ගය මැද පිහිටි දිය පිරි වලවල්ද පසු කර යාමට සිදු වෙනවා….
1990 දශකයේ මුල් කාලයේදී දේශපාලනමය හේතු මත කඳු නගින්නන් උදෙසා මෙම ප්‍රදේශය වසා දැමුවා..
ප්‍රාන්ත මාර්ග අධිකාරීන් විසින් මෙම මාර්ගය ඉදි නර ඇති අතර එය සිදු කිරීමේදී ජීවිත රැසක් විනාශ වූ බවද වාර්තා වල සඳහන් වනවා……
කෙසේ වුවද අභියෝගාත්මක දෑ කිරීමට කැමති අය අතර මෙම මාර්ගය සුප්‍රකටයි…